
Gülgün
Dayaktan öldürürdü beni her gün. Her günüm acaba bu sefer ne bahane bulacak beni dövmek için korkusuyla geçerdi. Eğitimli bir kadınım ben. Bir iş hayatım...
zamanın orta yerine bıraktım çelimsizliğimi günde beş kere yıkandım yalnızlığımla hüzünbaz bir kız çocuğu gibi maziyi avuçladım tenhalarda biriktirdiğim duaları yastığımın altına doldurdum her rüyadan...
Kişiliğim, hayallerim, karakterim, bedenim dünyanın ağırlığı altında ezildi. İnsan ufacık kalınca, geri kalan her şey çok büyük geliyor. Yaralarım taze, yüzlerce yıl öncesinden kalmasına rağmen....
Uzun zamandır farklı şeyler yapmıyorum. Başladığım şeyleri bitirmememle bilinen hikayeme, yaptığım şeyleri yarım bırakmayı ya da hiç yapmamayı da ekledim-gerçi bunlar hemen hemen aynı şeyler-....
Annesi ve babasını kaybedeli yıllar olmuş, kardeşi ise hiç olmamıştı. Kuzenleri, akrabaları vardı fakat onlarla da pek sık görüşmezdi. Bir keresinde evlenmeye niyetlenmişti fakat onda...
… Yüreğim defolu Beynim ağır hasarlı Kapım kırılmış Penceremde yalnızlığın ayak sesleri Kaldım yine tek başıma Neye benzediğini bilmediğimiz bir zamanda unutulduk Unutulmuş bir zamanda...
İnsanoğlu sürekli tecrübesini geleceğe taşımak ister. Bu istek için de yeni yollar ve araçlar arayıp durmuştur. Mağaralara bırakılmış el izleri ve av sahnelerinin betimlenmesiyle başlayan...
SUAL “Bugün nasılsın?” En sevmediği sorulardan biriydi bu. Önce zamana, sonra kendine takıldı sorunun ayakları. Çift nefeslik bir sessizlik yaşandı. “Bu hayatta ne kadar...