Eylül Saklı Gözlerinde

Belki de gözlerin biraz yeşil duruyor dünyada
Bir deniz kıyısında yahut bir çocuk oyununda.
Belki de bir yeşil tebessümdür dünya…

Uyuyan bir liman gözlerin şimdi
Bir ev kapısı her gün aynı vakitte
Açılıyor dünyaya karşı…

Sen yine de Ümran Hanım
Kuşlara yer ver göçler yerine kalbinde
Kışlar düşünden uzaksa
İnsan biraz daha fazla canlı.
Suskunluk olsun bugün adın
Her an içinde çok kalabalık
Birkaç defa
Çok defa
Her defa
Ayak basıp dur
fesleğen kentlerine.
Bir şehir sana benzediği için güzel olsun bir akşam
Bir şehir  – mesela Ankara –


Ruhumuz güz ve bahar arası
Bir yol gibi Ümran Hanım
Aslında hep yeşil
Aslında hep sarı
Aslında hep eylül.
Şimdi dünyaya dön bir kez daha
Şimdi üç beş defa
Çocukça…


Belki de gözlerin biraz yeşil duruyor dünyada
Gözlerin yeşil duruyor bu mevsimde
Ve içinde çok yağmurlu.
Diyelim ki sözlerin yeşil
Dudakların hiç eskimeyecek hiçbir yurtta
Hiçbir çiçek kurumayacak
Kalbinin toprağında…