Biz hep mağdur edilmiş anıları sofraya taşıyoruz
Geçmişin ayakları deviriyor kahkahalarımızı
Isınmak için kendini yakan öfke gibi doluyor bardaklar
Bir küfür gibi inerken akşam üzerimize
Yarım kalan her şey bir duvar gibi aramıza giriyor
Bizim yerine yoksulluğun elleri kesilse diye bakarken kuşlar
Aşkı memleket diye haritaya almıyor mahfuz yanaklılar
0 Yorumlar