Yedi

Ayaklarım çamurlu, yatağa uzandım

Yedi; kalan geceleri saydım

Aklına eseni yapan bir rüzgarı var buranın

Aralık pencereden içeri girip üşüten sabaha karşı

Ya da durgun denizi dalgalandıran sıcak bir öğle sonrası

Bazen küçük bir kum fırtınası

Bazen akşam serinliğinde taşıdığı yasemin rayihası

Yedi gece sekiz gün daha

Ben de rüzgarım burada

Canım istediğinde canım istediğince esebilirim

Gece yarısı uyumak yerine  tayfayı toplayıp top oynarım mesela

Komşuların domates fidelerine şut çekerim

Ali abiyle kıran kırana maç yapar

İki gün yürüyememe pahasına tek farkla galip gelirim

“Bi daha mı, tövbe” derim de

Rüzgarın tövbesi mi olur oğlum, sen de!

Yedi gece sekiz gün daha

Uzatırım saçlarımı inadına

Taramam oğlum, yıkamam da hatta

Ayaklarımı da

Ayaklarım çamurlu

Tenimde denizin ve kurumuş terimin tuzu

Güzel şeyler kötü kokar mı?

Ne bileyim oğlum

Bu besbelli özgürlüğün kokusu!

Bir koca sabahı salıncakta miskinlikle öğleden sonraya bağlar

Bozuk yollarda gönlümce pedal çeviririm

Yaz ödevlerine, tekrar edilmesi elzem derslere afili çelmeler takar

Bütün mecburiyetlerime 90’dan goller atabilirim

7 gece 8 gün daha

Aslan dedeme sarılıp uyuyabilir

Anneannemin yaz kahvaltılarına uyanabilirim

Yatağa uzandım

Kalan geceleri saydım

Biraz ağladım

Yazın istediği yere esen bir rüzgardım

Sonbaharda yağacağı yeri seçemeyen yağmur oldum.