Hayatımda tutunabileceğim bütün dalları teker teker kırdınız
Size kızgın mıyım, bilmiyorum
Oturup düşünsem kızacağım diye düşünüyorum, elbet
İnsan düş-
Düşündükçe fikirler kaybolurmuş sonsuzluk denizinde
Fikirlerimin her biri bir dalganın köpüğüne takılmış süzülüyor adeta
Mavilikte
Bu maviliğin derdi de nedir böyle?
Şimdi gri oldu işte
Gök-yüzü-nden
Hayatımda tutunabileceğim bütün ipleri kopardınız
Rıhtıma yaklaşan geminin iskeleye attığı bir ip gibiyim
Hayır, değilim
Onu da kopardınız benden
Sahi ne istediniz benden
Ben kendimden bile utanırken
Siz hiç
Utanmadınız mı kendinizden
Hayatımda tutunabileceğim bütün hayallerimi çaldınız
Hayaller kursa-
ğımızda kaldı gerçekleşmesi gereken yaşlarda
Bunlar olurken bir de güldünüz her sırtınızı döndüğünüzde
Bilir misiniz ben o sırtlarda
Ne çok ihanet gördüm
Hayatımda tutunabileceğim bütün elleri çektiniz benden
Gözyaşlarımı silmesi gereken bütün eller
Gözyaşım oldu, aktı
Aktı…
Ak…
tı, hiç olmadığı kadar beyaz
Bembeyaz kanlar görüyorum ellerinizde
Elleriniz hiç olmayacak kadar temiz
Şimdi sanki okşar gibi boğazımda gezinir
Her bir parmak birbirinden tehditkâr
ve her biri ayrı boğuyor ruhumu
Belki de teslim oluyorum
Belki değil,
Bu oldukça aşikâr
Hayatımda tutunabileceğim bütün her şeyi kaçırdınız benden
Bir cehaletle savaşır gibi
Bir namus meselesi gibi
Bir, az… Çok yara aldım
Hiçbiri çaldıklarınızdan
Daha fazla acıtmadı hayatımı
Hayatım… Bu benim mi hayatım
Hayatım dememeliydim
Alın sizin olsun bütün yaşamım
Bana bir beden büyük geliyor gibi
İşte
Hayatımda tutunabileceğim bütün dallardan
Tek biri kaldı geriye
Onu da müsaadenizle
Yakacağım.
0 Yorumlar